Jongeman lachend en pratend via een mobiele telefoon met een veiligheidsalarm aan zijn pols
DIABETES

«Mijn leven is totaal veranderd: ik voel me veilig en gerust maar ook vrij»

James grootste angst was dat hij een aanval zou krijgen zonder dat iemand het zou merken en hij besefte ook dat er veiligheidsrisico's waren verbonden aan het alleen wonen. Er werd een veiligheidsalarm geïnstalleerd, maar hij verkoos een Vibby OAK valdetector in plaats van een hanger, omdat die bij een hypo automatisch zou worden geactiveerd en hij geen knop hoeft in te drukken. (Daarnaast heeft hij nog steeds de mogelijkheid om zo nodig de knop in het midden van de valdetector in te drukken).

Om de risico's 's nachts of onder de douche te beperken (wanneer hij de valdetector niet draagt), werd er in de badkamer een radio- trekkoord geïnstalleerd. Om epileptische aanvallen te registeren, werd aan zijn bed een  epilepsiesensor bevestigd.

Het appartement ligt onder straatniveau en is toegankelijk via een buitendeur en een trap. Het ligt dus behoorlijk geïsoleerd. James maakte zich zorgen over ongewenste mensen aan de deur, dus er werd een knop voor ongewenste aanbellers vlak achter de voordeur op de deur gemonteerd, dus uit het zicht, maar goed bereikbaar.

Tijdens een evaluatie twee maanden later, blijkt dat James enorm geniet van zijn nieuwe levensstijl nadat hij zelfstandig is gaan wonen. Hij zegt dat de telezorgapparatuur hem niet alleen het vertrouwen heeft gegeven dat zijn woonomgeving veilig is, maar ook de zekerheid dat de noodhulpdiensten bij een epileptische of hypoglycemische aanval worden gewaarschuwd en dat hulp altijd in de buurt is.

Dit is James

James is 19 jaar oud en is onlangs verhuisd vanuit zijn ouderlijk huis naar een appartement in het souterrain van een flatgebouw. Hij heeft insulineafhankelijke diabetes en krijgt 's nachts epileptische aanvallen, maar wil wel graag op zichzelf wonen.